OSHO, Olgunluk

insan ihtiyaç duymaktansa sevmeye başladığı anda olgunlaşır.onun içinden birşey taşmaya başlar,paylaşmaya başlar;vermeye başlar.önemli olan nasıl verileceği,nasıl daha çok verileceği ve nasıl koşulsuz verileceğidir.bu,büyümenin olgunluğun sana gelmesidir.olgun bir kimse verir.yalnızca olgun bir kişi verebilir çünkü sadece olgun bir kişi ona sahiptir.o zaman sevgi bağımlı değildir.o zaman diğeri olsa da olmasa da seviyor olabilirsin.o zaman sevgi bir ilişki değildir,o bir durumdur.o bir bolluktur.yaşamla öylesine dolup taşarsın ki onunla ne yapacağını bilemezsin, o yüzden paylaşırsın.yüreğinde o kadar çok şey vardır ki onları söylemek zorunda kalırsın;birisinin dinlemesinin konuyla ilişkisi yoktur.

---

sevgi sadece sen olgunsan gerçek olur.sadece bir yetişkin olduğunda sevmeye muktedir olursun.sevginin bir ihtiyaç değil,bir dolup taşma olduğunu anladığında o zaman,hiçbir koşul yokken onu verebilirsin.
sende sevgi olmadığında diğerinden onu sana vermesini istersin;sen bir dilencisin.ve,diğeri de sana onu vermen için talepte bulunuyor.şimdi,iki dilenci avuçlarını biririne açıyor ve ikisi de diğerinin ona sahip olduğunu umut ediyor...doğal olarak her ikisi de sonuçta yenilgiye uğramış hissediyor,kandırılmış hissediyor.

olgunlaşmamış insanlar aşka düştüklerinde birbirlerinin özgürlüklerini yok ederler,bir tutsaklık yaratır,bir hapishane yaparlar.unutma,özgürlük sevgiden daha yüksek bir değerdir.o halde,şayet sevgi özgürlüğü yok ediyorsa buna değmez.sevgiden vazgeçilebilir,özgürlük kurtarılmalıdır;özgürlük daha yüksek bir değerdir.ve özgürlük olmadan hiçbir zaman mutlu olamazsın,bu imkansızdır.özgürlük her erkeğin,her kadının özünde taşıdığı arzudur;mutlak özgürlük,kesin özgürlük.o yüzdendir ki kişi,özgürlüğü yok eden herhangi bir şeyden nefret etmeye başlar.

---

iki olgun insan birbirlerini sevdiğinde hayatın en muhteşem paradokslarından birisi,en güzel olaylarından birisi gerçekleşir:onlar birliktedir ve bununla birlikte son derece tek başınadırlar.onlar o kadar çok beraberdirler ki neredeyse bir olmuşlardır ama onların birliği bireyliklerini yok etmez;aslında onu zenginleştirir,onları daha çok birey yapar.birbirini seven olgun insanlar birbirlerine özgürleşmeleri için yardım eder;birbirlerine her türden tutsaklığı yok etmeleri için destek olurlar.ve,sevgi özgürce aktığında güzellik vardır.

sadece diğerinin mevcudiyetinin içindeyken ansızın kendini mutlu hissedersen,sadece birlikte olduğunuz için zevkten sarhoş olursan,sadece diğerinin mevcudiyeti yüreğinin derinliklerinde bazı şeyleri tatmin ederse,yüreğinde birşey şarkı söylemeye başlarsa..diğerinin sadece mevcudiyeti beraber olmanıza yardım eder;daha çok birey olursun;merkezinde,ayakları yere basan.o zaman o sevgidir.

sevgi birisinin bir şekilde seni tamamladığının derinden anlaşılmasıdır.birisi seni tam bir döngü yapar.diğerinin mevcudiyeti seni çoğaltır.sevgi kendin olma özgürlüğü tanır sana;o sahip olma değildir.

o yüzden izle;farkında ol ve birisiyle sadece mevcudiyetinin;başka birşey değil,saf mevcudiyetinin yeterli olduğunu hissetmeye başladığında,başka hiçbirşey istemediğinde,yalnızca varlığı,sadece olması seni mutlu etmek için yeterli olduğunda...içinde birşeyler çiçek açmaya başlar,bin bir tane lotus çiçeklenir,o zaman aşık oldun.ve o zaman gerçekliğin yarattığı tüm zorlukları aşabilirsin.