Efsaneye gore; Yunan Mitolojisinde Zumrud-u Anka kusu once
yok olmus,
Sonra yine kendi yumurtasindan tekrar dogmus ve yasamaya
devam etmis.
Bana bu hikaye her zaman insanin kendini yeniden bulusunu,
Kendini yeniden yaratisini animsatir.
Hepimizin kirilip dokuldugu,
Aci ile nasil basa cikacagini kestiremedigi,
Un ufak oldugu,
Umutlarini yitirdigi anlar vardir.
Hatta oyle anlar olurki:
Herseyden vazgecmek,
Olmek tek caredir gozumuzde.
Her ne kadar ruhunuzdaki bu yasin,
Sevginin bir kaniti oldugunu bilsekte
Ruhunuzda hic bitmeyecek gibi calan bu sarkiyi,
Susturmak isteriz.
Eger biraz sabirli olur,
Bu aciyi layikiyla yasarsak,
Duydugumuz sarkinin gerilerde kaldigini farkeder.
Kuvvetlice bir silkelenir,
Kendimize geliriz.
Giderek ardimizda kalana bakip,
Insan oldugumuzu hatirlar,
Kullerimizden yeniden dogan
bene kucak acariz.
Tipki Anka misali.
Cunku yeniden dogmak,
Yenilenmis olmak,
Degismis olmak
Yenilenmis olmak,
Degismis olmak
Ve degismek,
Farkinda olmak,
Arsizca yasamayi istemek
Herseydir..
No comments:
Post a Comment