Thursday, June 9, 2011

Asktan Akilda Kalip bir Anda Dile Gelenler...



Ona o kadar emin soylemistim ki hissettiklerimi, yuzume garip bir saskinlikla bakakaldi. Ama beni daha tanimiyorsun, nasil bu kadar emin olabiliyorsun? diye aklindan gecirdigini anlamamak icin kor olmam gerekirdi.

Birkac dakikalik saskin ama garip mutlulugun yuzune yansidigi o simsicak gulumseyisinin ardindan “Ama daha beni tanimiyorsun bile.Nasil bu kadar emin konusabiliyorsun?” diye sordu.Nasil oldugunu anlamadan bir anda agzimdan sunlar dokuluverdi: “Seninle ilgili cok sey bilmeme gerek yok, seni tanimak icin.Senin ozunu goruyorum.”Aradan aylar gecti. O an ustune bastira bastira soylediklerim aklima geldi bu aksam: “Evet,gordugum kisi ,aylar oncesinde onu tanimadan gordugumu iddia ettigim kisinin birebir aynisiydi.Yanilmis olmayi gercekten ne kadar cok istedigimi farkettim bir anda.  Belki Elif Safak in dediklerine cok oncesinde kulak asmaliydim: “Cember gibiydi hayat.Ne verirsen onu iade ediyordu.Cilginlikti bu!” ..“Evet, gercekten bir cilginlik bu!” demekten kendimi alamadim…

No comments:

Post a Comment