X degeriyle asagilama sanati

Hangimiz hatalar yapmayiz ki zaman zaman… Her hatanin sonunda olmuslari bir kenara birakip, olmuslardan bir ders almak gerekmiyor mu zaten? Ozellikle ikili iliskilerimizde hatalar yaptigimizda (kalp kirginliklarimizda) yaptigimiz hatalari  kalbimizde bir klasore igneleyip,yeri geldiğinde de o ignenin acısıyla hataları tekrarlamamak için zaman zaman o klasöre göz atmamiz gerekiyor.

……….

 = X

Matematigin gunluk hayatin icinde oldugunu yillarca kabul etmisimdir.Ancak insanlari degersizlestirmek ve asagilamak icin kullanilacagina hicbir zaman inanmamistim, sahit olmamistimda! Taki bugun iki kisi arasinda gecen bir dialoga sahit olana kadar!Anlikta olsa gozunuzde canlandirmak istiyorum iki kahramaniz arasinda neler gectigini: konusmamiz iki yakin arkadas arasinda geciyor. Iki kahramanimiz birinin basina bela oldugunu dusundukleri kiz hakkinda konusuyorlar. Bende bu kisiler gibi yapip onlari asagilamak istemedigimden kendilerine “p” ve “q” demek istiyorum.Kizimizada onlarin seslendigi gibi “x” diyip hikayeden kisaca bahsetmek istiyorum.Kizimiz(x) ne zaman sehirden ayrilacagina dahil onceden kahramanimizdan biriyle konusmus(ben konustugu kisiye p demek istiyorum). Saf x degerimiz karsisindaki p ye guvenemecegini kestiremediginden kendisine sehirde kalmak istediginden, gelecekle ilgili planlarindan bahsetmis. Olay nasil olupta iki kisi arasinda geyik konusu olmus diye bana sormayin ayrintilari bende bilmiyorum, bu kismini sizin hayal gucunuze birakiyorum. Zavalli x miz okul icin sehirde kalmaya karar verince, durumdan p degerimiz hic mi hic hosnut olmamis,durumu en yakin arkasiyla paylasmis. Q degerimizde oglum isin var diyip olayi geyige vurmus. 

= p

Ben bu hikayeden yola cikip, hikayemizin gorunmeyen yuzune bakmak istiyorum biraz (Bana hayal gucumun cagristirdigi kismina diyebilirim). Zaman zaman her birimiz kotu gunler gecirebiliyoruz: sevgilimiz bizi aldatabiliyor, aile bireylerimizden biri amansiz bir hastaligin pencesinde olabiliyor ,yada en yakinlarimizi mesela kardesimizi bir kaza sonucu kaybedebiliyoruz, yada iflas edip, bes parasiz kalabiliyoruz.Bu zor anlarda guvenebilecegimiz birilerini yakin cevremizde gormek istiyoruz. Eger boyle birileri etrafimizda yoksa icgudusel olarak guvenebilecegimiz birini bulma arayisina girebiliyoruz. Bu arayislarimiz sonucu bazen yanlis kisilere guvenebiliyoruz. Kahramanimizdaki “x” imizin sonununda bu oldugunu dusunuyorum. Insan oglunun gorunen dis guzelligine aldanmis ne yazikki. Aslinda cokta bayan kahramanimizi suclamak istemiyorum. Insan oglu yanilabilir zaman zaman. Dis guzelligi olan insanoglunun derin ve manali bir ic dunyasi oldugunu beklemek bir hata olmus olabilir kahramanimiz icin. Belki gelismis bir ic dunyasi var ama kahramanimiz p nin arzu ve niyeti iyiye yonelmis degil. Belkide sevgili “p” mizin tek masumca istegi: “bu kizi nasil olurda en kisa yoldan yataga atarim”. Her ne kadar bu dusunce sistemini magara devrinden kalmis bulsamda bu gercegide yadsimak soz konusu degil!

Gelismis bir ic dunyasi olanlarimiz iyiye yonelmezse ne olur? Boyle durumlarda insanin ic dunyasi ile davranisi arasinda bir celiski meydana gelir. Eger boyle bir hal icindeysek birey olarak bu duruma karsi duyarli olmamiz, olayi iyi analiz etmemiz gerekir. Boyle durumlari anladigimiz zamanlarda, kurdugumuz duzenden ziyade evrenin bize verdigi nimetleri, gelecek yasamamimizi, gelecegimizi tehlike icine attigimizi unutmamamiz gerekir. Insani kirmak oyle kolay ki!Tipki yukarida bahsettigim birkac dakikada gerceklesen hikayemizde oldugu gibi bize deger veren birini sirf kahrolasi egomuzu arkadasimizin onunde tatmin etmek icin yerin dibine sokabiliyoruz.Aslinda ben sahibim diye gordugumuz seyin aslinda bizim olmadigimizi bilmek, sinirlarimizi dogru cizmemiz gerekiyor.

 Yazimin sonuna gelirken son olarak sunlari soylemek istiyorum: İnsanoğlu ne kadar gelişkin bir uygarlık yaratırsa yaratsın, hiçbir zaman yarattığı uygarlığın kibrine kapılıp da acizliğini unutmamalı; zira dünyayla aramızda uygarlığın hassas bir dengede tuttuğu, ancak her an zedelenebilecek kırılgan bir uzlaşma var; altındaysa değişmez kaderimiz, antolojik acizliğiz yatmak da. Onun için önce sabah kalkıp boylu boyunca bir aynaya bakmak gerekiyor ve tabi ki kendi kendimize sormamız gereken en önemli soru ben kimim eğer bu sorunun cevabını gerçekten aynada ki yansımamıza karşın verebiliyorsak; güne merhaba deyip yola devam. Velâkin aynadaki yansımamıza bile yalan söyleyip görüntümüzü kandırmaya çalışıyorsak o zaman yola yine devam ama yolların sonuna vesselam. Daha nasıl açık anlatılır bilemem insan olmanın kavramı öz belliğimizi, egolarımızı, hırslarımızı ve kibrimizi bir kenara bırakıp, giydiğimiz ne olursa olsun, seçtiğimiz kim olursa olsun, önemli olan var olmanın gerektiği etkenleri beynimiz ve kalbimiz arasına sonradanda insanlar arasına köprüler yoluyla bağlamak.